Trwałość pamięci Salvadora Dali

wprowadzenie

kultowy obraz Salvadora Dali, Trwałość pamięci, jest dość prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych dzieł sztuki na całym świecie, wraz z Mona Lisą Da Vinci, Guernica Picassa i kilka innych—i na pewno, jest to najbardziej najbardziej rozpoznawalny obraz surrealistyczny, jaki kiedykolwiek powstał.,

w końcu, niezależnie od tego, czy znasz swój Braque z baroku, czy nie, te dziwnie topniejące zegarki kieszonkowe są natychmiast rozpoznawalne. . . tak bardzo, że Trwałość pamięci jest nadal przywoływana i parodiowana w sztuce, literaturze i kulturze popularnej, ponad 80 lat później.

ale jak ten (raczej mały) obraz wzbudził tak powszechne, globalne zainteresowanie? Co sprawia, że obrazy Dali tak różni się od innych artystów surrealistycznych jego dni, czy teraz o to chodzi?

a co oznaczają te topiące się Zegary?,

aby odpowiedzieć na wszystkie te pytania, najpierw udajmy się w krótką podróż do roku 1931, w którym malowano Trwałość pamięci.

do 1931 roku Salvador Dali uczęszczał (i został wydalony) z Akademii Sztuki San Fernando w Madrycie. Miał 27 lat i mieszkał w niedawno zakupionym domku rybackim w mieście Port Lligat nad Morzem Śródziemnym ze swoją przyszłą żoną, Galą.

był daleko od centrum Hiszpanii—w rzeczywistości jego Domek znajdował się zaledwie 25 mil na południe od granicy francusko-hiszpańskiej., Ale Dali już odwiedził Paryż kilka razy, i zaczął eksperymentować w raczkującym ruchu surrealizmu.

i to tutaj, w tym dziwnym, skalistym wybrzeżu, Dali wziął nasiona tego, czego nauczył się w Paryżu i Madrycie, i stworzył coś nowego—coś wybitnie „Dali-esque.”

w późniejszym okresie życia Dali często mówił o swoim pragnieniu mylenia oka widza z hiperrealistycznymi obrazami, które przekazywały niemożliwe, przypominające sen sceny., Nawet w tym stosunkowo młodym wieku Dali chciał zmusić swoich widzów do spotkania z czymś nieopisanym, nie do zdefiniowania, niepoznawalnym. Żebyśmy się zastanawiali, choćby na chwilę—co jest prawdziwe?

Do Dali, to pytanie-a-jeszcze-nie-wie-na czym polega Surrealizm. Dla innych oznaczało to jednak coś nieco innego.

krótka historia ruchu surrealistycznego

dziś słowo „Surrealizm” Zwykle przywodzi na myśl dziwnie fantastyczne obrazy Dali czy Magritte ' a, ale nie tak zaczął się ten ruch.

założyciel surrealizmu nie był artystą., Nazywał się André Breton i był pisarzem i poetą, który opublikował” pierwszy Manifest surrealizmu ” w Paryżu w 1924 roku. Od początku 1920 roku aż do ii Wojny Światowej Breton i grupa pisarzy, artystów i aktywistów w Paryżu tworzyły rdzeń ruchu surrealistycznego.

podobnie jak członkowie Ruchu Dada przed nimi, surrealiści wierzyli, że logiczna myśl jest u podstaw wszystkich problemów świata., Wynalazek psychoanalizy Freuda i nacisk na podświadomość, senny umysł miał duży wpływ na ich wysiłki tworzenia sztuki i literatury poprzez wykorzystanie automatycznego lub podświadomego wysiłku, a nie logicznego planowania.

jednak Breton interesował się nie tylko twórczym aspektem surrealizmu. Chciał wykorzystać go również jako ruch polityczny – najpierw zmieniając sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat, a następnie pomagając uciskanym w powstaniu przeciwko ich ciemiężcom.,

doprowadziło to do częstych rozłamów w ruchu surrealistycznym, ponieważ różni artyści i Pisarze związani z twórczym aspektem surrealizmu, ale nie politycznym.

Dali był jednym z wielu artystów, którzy ostatecznie zdystansowali się od tej grupy w Paryżu—i w ciągu następnych kilku dekad, jego nazwisko i sława wzrosła jeszcze jaśniejsze niż Breton ' S. Dziś jest znany jako jeden z najbardziej płodnych artystów surrealistycznych w historii.,

metody malarskie Salvadora Dali& materiały

Dali zazwyczaj malował na rozciągniętym płótnie lub drewnianym panelu, chociaż niektóre z jego najwcześniejszych prac są również na tekturze. Często zaczynał od pokrywania swojej powierzchni białym podłożem (podobnie jak dziś artyści używają białego Gesso do nakrycia płótna), a następnie malował w linii horyzontu, niebie i krajobrazie.

dla swoich ważnych postaci i tematów, dodawał bardzo szczegółowy rysunek na szczycie pustego krajobrazu czarnym lub niebieskim ołówkiem., Następnie używał małych pędzli, dodając malutkie pociągnięcia farby olejnej, aby zapewnić hiperrealistyczne rezultaty. Używając skanu światła ultrafioletowego, ustalono również ,że Dali (przynajmniej czasami) mieszał swoją farbę olejną z naturalnie występującym materiałem żywicznym, takim jak żywica damar, aby nadać jego farbie ultra-gładki, bardzo płynny aspekt.

Czytaj dalej — pełna lista dostaw malarstwa olejnego każdy początkujący malarz olej potrzebuje

wcześniejsze prace Dali były pod wpływem impresjonistów, a także realizmu malarzy, takich jak Diego Velazquez, i Kubizm Picassa i Braque., Podobnie jak wielu artystów, Dali uczył się zarówno od swoich współczesnych, jak i bogatej historii sztuki w Europie.

zanim dotarł do domku nad morzem, wyłaniał się jednak jego własny styl.

główną inspiracją Salvadora Dali były teksty Freuda dotyczące podświadomości. W przeciwieństwie do surrealistów, którzy pracowali w „automatycznych” metod lub wykorzystywali przypadkową szansę na stworzenie sztuki, Dali próbuje utrzymać urojony, przypominający sen stan podczas tworzenia swoich hiperrealistycznych obrazów. Dali ukuł swój własny termin dla swojej gimnastyki umysłowej, którą nazwał ” krytyką paranoiczną.,”

używał tej metody przez następne 50 lat, aby tworzyć surrealistyczne pejzaże o surowych, pustych scenach, z silnymi cieniami i odległymi horyzontami. Wypełniał te światy w pełni zrealizowanymi surrealistycznymi postaciami, zwierzętami i przedmiotami-podobnie jak gracze w niezwykle żywym śnie, który można zapamiętać tylko przez chwilę po przebudzeniu.,

Analiza trwałości pamięci

ponieważ intencją Dali było wykorzystanie jego sztuki jako nośnika dla jego podświadomości, mamy wszelkie powody, aby analizować Trwałość pamięci przez pryzmat tego, kim jest Dali—jego doświadczeń życiowych, jego pragnień i jego lęków., Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się 4 części tego obrazu, które były najważniejsze dla Dali:

krajobraz

z jasnym błękitem Morza Śródziemnego widocznym z okien jego domku i u podnóża Serra de Rodes wznoszących się za nim, nie jest zaskoczeniem, że Trwałość pamięci zawiera spokojną wodę i wystające klify przypominające jego nowy dom—z pewnością te wyraźne klify pomagają połączyć ten utwór z samym Dali, w bardzo osobisty sposób.,jednak Dali wykorzystywał ten krajobraz przede wszystkim jako tło i środek do tworzenia wyraźnej przestrzeni wizualnej dla surrealistycznej historii zachodzącej.

dla samego krajobrazu pojawia się tylko kilka cech: (pozornie) martwe drzewo oliwne wyrastające z dużej kwadratowej platformy i kolejna bardziej odległa Platforma bliżej wody. Drzewo oliwne pokazuje zahamowany wzrost i martwą naturę tego świata, jednocześnie służąc jako strukturalny rekwizyt, aby utrzymać jeden z topniejących zegarków kieszonkowych Dali w środku obrazu.,

obie platformy pomagają zrównoważyć kompozycję (kontrapunkt do klifów po prawej stronie obrazu) i przynieść wyraźne poczucie głębi perspektywy bez odwracania uwagi od reszty obrazu. Dali postanowił nie używać budynków-lub naturalnych lub organicznych elementów—aby dodać perspektywę, bez wątpienia, aby odtworzyć „martwą” i pustą naturę tego onirycznego miejsca.

Zegary topiące

z tych topiących się zegarków kieszonkowych powstało wiele i słusznie—są unikalne dla twórczości Salvadora Dali i są najbardziej pamiętnymi przedmiotami w tym obrazie., Zapytany o nich, Dali po prostu powiedział, że były inspirowane przez topionego sera, ale patrząc na pracę Dali jako całości, możemy zobaczyć, że jest trochę więcej do nich niż to.w swoich surrealistycznych obrazach Dali grał z oczekiwaniami: oczekujemy, że zegarek będzie solidny, dobrze wykonany, utrzymujący idealny czas z zdecydowanym „Tik, Tik, Tik” drugiej ręki maszerującej nieubłaganie naprzód. Te zegarki jednak podważają to oczekiwania. Są miękkie, giętkie i zupełnie nie przypominają zegarka. . ., ta przykryta kończyną martwego drzewa prawie zdaje się topić w sobie, ręce i liczby powoli rozpuszczają się w twarzy zegarka. Jeśli te ręce były w stanie poruszać się w przeszłości, z pewnością nie poruszają się już.

nie ma wątpliwości, że czas—lub pojęcie czasu, w tym sennym miejscu—nie funkcjonuje w znany, wiarygodny sposób. A jeśli czas jest zawodny, to jakie mamy gwarancje, że jakikolwiek element tego świata działa w sposób logiczny?

krótka odpowiedź? Nie ma gwarancji. Żadnych stałych., Wszystko w tym surrealistycznym świecie, który Dali stworzył jest niepoznawalne.

surrealistyczna Topniejąca postać

w centrum obrazu znajduje się jeszcze bardziej zagmatwany obraz. Postać lub stworzenie leży bezsensownie w grupie. Płaski zegar przykryty na plecach prawie przypomina siodło, ale są też inne interpretacje. Być może Zegarek obciąża go, lub tylko spadł na jego podatne ciało przez przypadek.w tym samym roku, w 1998 roku, Dali został wybrany do Izby Reprezentantów, a w 1999 roku do Izby Reprezentantów., Nos i być może zamknięte oko z długimi, przypominającymi czułki rzęsami tworzą lewą stronę.

może to reprezentować przechylone, senne doświadczenie samego Dali w tej przestrzeni. Skały pod nim służą do zilustrowania jego płynnego, topnienia, podobnie jak gałąź drzewa i platforma robią to samo dla dwóch zegarków kieszonkowych.

czy jest to prawdziwy, autoportret, czy nie, może nigdy nie wiemy na pewno, ale jest to popularna opinia, biorąc pod uwagę zainteresowanie Dali w odkrywaniu własnej podświadomości poprzez swoją sztukę.,

Mrówki gromadzące się

ostatnim ważnym elementem tego obrazu jest skupisko mrówek gromadzące się na odwrocie jedynego zegarka kieszonkowego w kompozycji.

część mnie zastanawia się, czy ten czwarty zegarek z miedziano-pomarańczowym metalem był późniejszym dodatkiem do kompozycji. Dali może dodali to jako środek dodatkowego nacisku, być może-mrówki, oczywiście, są tymi owadami, które przybywają, aby zabrać wszelkie okruszki pożywienia i życia, które mogą znaleźć., Kiedy rozważane w świetle samotnej muchy (zwiastun choroby) znalezionej na tarczy zegarka powyżej, mrówki te mogą być łatwo postrzegane jako czynniki zniszczenia.

jako malarz mogę docenić kompozycję w obie strony—gdyby nie ten ostatni Zegarek Kieszonkowy z mrówkami, obraz ten miałby nieco bardziej typowe zgrupowanie elementów wizualnych (formowanych przez trzy zegarki) przypominających obrazy klasyczne z ich strukturą trójkątnych kompozycji.,

wraz z czwartym zegarkiem i mrówkami Dali stworzył rodzaj wizualnej groty—tworząc obraz o znacznie bardziej dynamicznej i nietradycyjnej kompozycji. Bliskość czwartego zegarka do krawędzi obrazu przyciąga wzrok, podobnie jak jego intensywniejszy, pomarańczowy kolor i gromadzące się na nim kontrastujące czarne mrówki.

nie ma powodu, aby sądzić, na pewno, że czwarty zegarek został dodany później—ale jego wizualne znaczenie sprawia, że jasne ,że mrówki (lub ich destrukcyjny wpływ, przynajmniej) mają szczególne znaczenie dla Dali.,

wartość szacunkowa na aukcji sztuki

Trwałość pamięci nigdy nie była solidna na aukcji i została anonimowo przekazana kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 1934 roku (gdzie pozostała przez ponad 80 lat). Biorąc pod uwagę jego obecnego właściciela, jego znaczenie w historii sztuki i jego popularność kulturalną, jest mało prawdopodobne, aby kiedykolwiek został sprzedany.

jednak możemy ekstrapolować wartość trwałości pamięci, patrząc na najdroższy zakup obrazu Dali do tej pory, a także sprzedaż dzieł innych współczesnych artystów.,

najdroższym obrazem Dali był Portrait de Paul Eluard, który w 2011 roku sprzedał się za niecałe 22,5 miliona dolarów. W ostatnich latach obrazy Jacksona Pollocka, Marka Rothko i Pabla Picassa sprzedały się za 100-200 milionów dolarów, co oferuje wyższy zakres (i być może lepsze oszacowanie) wartości. W rezultacie jest prawdopodobne, że Trwałość pamięci sprzedałaby się w dowolnym miejscu od 50 do 150 milionów dolarów.

gdzie jest Trwałość pamięci?,

Jeśli jesteś w Nowym Jorku, możesz sam zobaczyć Trwałość pamięci, odwiedzając Muzeum Sztuki Nowoczesnej w jego centralnej lokalizacji na Manhattanie. Pełny adres znajduje się poniżej:

Floor 5, Collection Galleries
The Museum of Modern Art
11 West 53 Street, Manhattan

bezpłatne bilety na piątkowe wieczory dla publiczności są również dostępne od 16: 00 do 20: 00 tylko w piątkowe wieczory.,

podobne obrazy Salvadora Dali

podczas gdy wiele surrealistycznych obrazów Dali zawiera podobne suchych krajobrazów i widocznych skalistych klifów, powrócił do specyficznego krajobrazu trwałości pamięci w 1950 roku, tworząc wtórne dzieło zatytułowane dezintegracja trwałości pamięci.w tym obrazie Dali wykorzystuje swoją oryginalną kompozycję jako punkt wyjścia, a następnie rozbija ją na kawałki.

klify oddzielają się od wody, wznosząc się ku niebu, podczas gdy Zegarki kieszonkowe zaczynają unosić się i trząść w powietrzu., Drzewo oliwne oddziela gałąź od kończyny, kończyna od pnia, a nawet woda unosi się jak prześcieradło.

pod tym wszystkim siatka bloków (nawiązująca do nowej ery energii jądrowej i broni atomowej) wydaje się być o kilka sekund daleka od permanentnego zniknięcia w chaosie.

Copyright information
The Persistence of Memory and the Disintegration of the Persistence of Memory are copyright © Salvador Dalí, Gala-Salvador Dalí Foundation / Artists Rights Society (ARS), Nowy Jork.,