Data premiery: 20 sierpnia 2018
Data ważności: 20 lutego 2020
ta działalność oferuje kredyty CE dla:
1. Lekarze (CME)
2. Inne
wszyscy inni lekarze otrzymają certyfikat obecności CME lub mogą wybrać dowolny z oferowanych rodzajów kredytów CE.
cel działania
celem tego działania jest zrozumienie etiologii traumy związanej z pracą u lekarzy, niekorzystnych reakcji psychologicznych i behawioralnych oraz interwencji opartych na dowodach.,pod koniec tego działania uczestnicy powinni być w stanie:
• opisać przyczyny urazów związanych z pracą u lekarzy
• zrozumieć konsekwencje traumatycznego narażenia na lekarzy
• zidentyfikować interwencje dostępne dla lekarzy, którzy zostali narażeni na traumę
grupa docelowa
ta kontynuowana działalność edukacyjna jest przeznaczona dla psychiatrów, psychologów, lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, asystentów lekarskich, pielęgniarek i innych pracowników służby zdrowia, którzy starają się poprawić swoją opiekę nad pacjentami z zaburzeniami psychicznymi..,
informacje kredytowe
CME Credit (lekarze): działalność ta została zaplanowana i wdrożona zgodnie z podstawowymi obszarami i politykami Rady Akredytacyjnej dla ustawicznego kształcenia medycznego (ACCME) za pośrednictwem wspólnego providership of CME Outfitters, LLC i Psychiatric Times. CME Outfitters, LLC, jest akredytowana przez ACCME w celu zapewnienia ciągłej edukacji medycznej dla lekarzy.
CME Outfitters, Lekarze powinni ubiegać się tylko o kredyt proporcjonalny do zakresu ich udziału w działalności.
uwaga dla pielęgniarek i asystentów lekarskich: AANPCP i AAPA akceptują certyfikaty uczestnictwa w zajęciach edukacyjnych certyfikowane dla AMA PRA Category 1 Credit™.
deklaracja ujawnienia
jest to Polityka CME Outfitters, LLC, aby zapewnić niezależność, równowagę, obiektywizm oraz rygor naukowy i uczciwość we wszystkich swoich działaniach CME / CE., Wydział musi ujawniać uczestnikom wszelkie relacje z firmami komercyjnymi, których produkty lub urządzenia mogą być wymienione w prezentacjach wydziału, lub z komercyjnym zwolennikiem tej działalności CME / CE. CME Outfitters, LLC, oceniła, zidentyfikowała i próbowała rozwiązać wszelkie potencjalne konflikty interesów poprzez rygorystyczną procedurę walidacji treści, wykorzystanie danych/badań opartych na dowodach oraz multidyscyplinarny proces wzajemnej weryfikacji.
poniższe informacje mają wyłącznie charakter informacyjny dla uczestników., Nie zakłada się, że relacje te będą miały negatywny wpływ na prezentacje.
Lori Davis, MD (peer/content reviewer), nie ma konfliktów do zgłaszania.
ujawnianie nieoznakowanego użytkowania
Wydział tej działalności CME / CE może obejmować omówienie produktów lub urządzeń, które nie są obecnie oznakowane do użytku przez FDA., Wydział został poinformowany o ich odpowiedzialności za ujawnienie publiczności, czy będą omawiać off-label lub eksperymentalne zastosowania (wszelkie zastosowania niezatwierdzone przez FDA) produktów lub urządzeń. CME Outfitters, LLC i Wydział nie popierają stosowania jakichkolwiek produktów poza wskazaniami oznaczonymi przez FDA. Pracownicy służby zdrowia nie powinni korzystać z procedur, produktów lub technik diagnostycznych omówionych podczas tej czynności bez oceny ich pacjenta pod kątem przeciwwskazań lub zagrożeń związanych z użyciem.
pytania dotyczące tej działalności? Zadzwoń pod numer 877.CME.Plusy (877.263.***),7767)
lekarze są narażeni na szereg traumatycznych zdarzeń podczas szkolenia i praktyki zawodowej, w tym przemocy w miejscu pracy, katastrof i niebezpiecznych ekspozycji (Tabela 1). Lekarze doświadczają psychologicznych i behawioralnych skutków urazów z takim samym zakresem reakcji (np. reakcje distress, zachowania ryzyka zdrowotnego, zaburzenia psychiczne), jak w populacji ogólnej. Zrozumienie interwencji opartych na dowodach może pomóc w zarządzaniu urazami związanymi z pracą lekarza w unikalnym otoczeniu środowisk opieki zdrowotnej.,
aby zrozumieć traumę związaną z pracą, należy najpierw odpowiednio zdefiniować pojęcia. Uraz jest urazem fizycznym lub psychicznym. Kryteria PTSD opisują traumatyczne wydarzenia jako narażenie na rzeczywistą lub zagrożoną śmierć, poważne obrażenia lub przemoc seksualną poprzez bezpośrednie doświadczenie, bycie świadkiem lub powtarzające się lub skrajne narażenie na awersyjne szczegóły. Stres pourazowy odnosi się do zakresu reakcji na stres, zachowań związanych z ryzykiem zdrowotnym i zaburzeń psychicznych, które mogą wystąpić w odpowiedzi na traumatyczne wydarzenia. Stresory są definiowane jako bodźce zewnętrzne, które zakłócają równowagę jednostki.,
przyczyny i konsekwencje
psychologiczne i behawioralne reakcje na traumę
literatura na temat skutków traumatycznych zdarzeń pochodzi w dużej mierze z badań indywidualnych i społecznych reakcji na zdarzenia awaryjne i katastrofalne. Większość osób narażonych na traumatyczne wydarzenia pojawi się z ograniczonymi lub bez negatywnych skutków, szybko i skutecznie wznawiając swoje role społeczne i zawodowe (odporność). Niektórzy mogą doświadczyć zwiększonego poczucia kompetencji, własnej skuteczności i wiary w ich zdolność do radzenia sobie z przyszłymi stresorami (często określanymi jako „wzrost pourazowy”)., Jednak znaczna mniejszość doświadczy szeregu niepożądanych skutków psychologicznych i behawioralnych, w tym reakcji na cierpienie, zachowań związanych z ryzykiem zdrowotnym i zaburzeń psychicznych (rysunek).
reakcje stresowe obejmują bezsenność, drażliwość i rozpraszanie uwagi. Może wystąpić gniew, zmniejszone poczucie bezpieczeństwa, utrata wiary i demoralizacja. Mogą wystąpić objawy somatyczne, takie jak bóle głowy, zawroty głowy i zmęczenie. Większość, którzy szukają opieki obecny do podstawowej opieki i ustawień awaryjnych. Zachowania ryzyka zdrowotnego obejmują zwiększone stosowanie alkoholu, kofeiny i tytoniu do samoleczenia objawów niepokoju., Dochodzi również do zmniejszenia aktywności społecznej i izolacji, co ogranicza dostęp do pomocnych sieci wsparcia społecznego. Intymna przemoc partnera i społeczności może wzrosnąć wraz z nasileniem się stresu.
około 10% do 20% osób narażonych na traumatyczne wydarzenie obecne z PTSD, chociaż o wiele więcej doświadcza łagodniejszych objawów, które mogą utrzymywać się i stać się problematyczne. Przebieg PTSD jest różny, z nasileniem objawów w czasie. Osoby bezpośrednio narażone na traumatyczne Zdarzenie są najbardziej narażone na zaburzenia psychiczne., Dodatkowe czynniki ryzyka obejmują przywiązanie do głównych ofiar, doznanie urazów fizycznych, osobistą historię traumy rozwojowej i nadużyć lub inną przemoc interpersonalną.
element „wielokrotnego lub ekstremalnego narażenia na awersyjne szczegóły” w definicji traumy DSM-5 zazwyczaj odnosi się do zawodów, takich jak jednostki ofiary dzieci w ramach organów ścigania lub innych zawodów, w których narażenie na najbardziej ekstremalne zdarzenia jest rutynowym aspektem pracy zawodowej., Jednak terminy „wtórny stres pourazowy” i „zastępcza traumatyzacja” zostały użyte do określenia spektrum reakcji psychologicznych i behawioralnych, które mogą wynikać z ekspozycji na materiał traumatyczny lub konta traumatycznych ekspozycji pacjentów podczas opieki klinicznej.
psychiatrzy, lekarze doraźni i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, między innymi, mogą doświadczyć szeregu reakcji distress, zachowań ryzyka dla zdrowia i innych objawów stresu pourazowego w odpowiedzi na te narażenia., Ważne jest, aby zrozumieć, że te psychologiczne i behawioralne reakcje mogą wystąpić dla lekarzy w wielu różnych okolicznościach.
traumatyczne narażenie dla lekarzy
lekarze doświadczają reakcji na obrażenia i śmierć przez cały okres kariery zawodowej i Żadna specjalność nie jest odporna. W ankiecie przeprowadzonej wśród 113 chirurgów, co piąty zgłaszał objawy zgodne z diagnozą PTSD, a dwie trzecie wykazywało pewne objawy.1 śmierć lub uraz dziecka jest szczególnie traumatycznym wydarzeniem dla lekarzy., Identyfikacja z tymi, którzy zostali poważnie skrzywdzeni („that could have been me”) zwiększa ryzyko wystąpienia niekorzystnych objawów psychologicznych.
błędy medyczne są trzecią główną przyczyną zgonów w USA i mogą wystąpić w każdej specjalności i w każdym otoczeniu.2 lekarze, którzy popełnili błędy medyczne lub powikłania, często mogą przypomnieć sobie bardzo szczegółowo bolesne aspekty zdarzenia wiele lat później i zgłaszać myśli przeżuwające i niepokojące wspomnienia o zdarzeniu, które niekorzystnie wpływają na pracę i sen.,
po katastrofie pracownicy służby zdrowia mogą być zarówno świadczeniodawcami, jak i ofiarami. Lekarze mogą być narażeni na masową śmierć i obrażenia, groteskowe i niepokojące wejścia sensoryczne oraz skrajne cierpienie u pacjentów. Po trzęsieniu ziemi w Christchurch w Nowej Zelandii w 2011 roku, około 10% studentów medycyny doświadczyło umiarkowanego do ciężkiego cierpienia 7 miesięcy później.3
zagrożenia dla środowiska obejmują narażenie chemiczne, radiologiczne i zakaźne zarówno podczas rutynowej opieki medycznej, jak i reagowania na katastrofy., Ekspozycja na te materiały prowadzić do dominacji objawów somatycznych, często określane jako multiple unexplained physical symptoms (mups) lub multiple idiopathic physical symptoms (MIPS).4 te objawy somatyczne często stanowią skargę, gdy lekarze zwracają uwagę na narażenie lub skażenie. Choroby zakaźne mogą być największym zagrożeniem. Epidemia eboli w latach 2014-2015 i wysoce zjadliwe szczepy bardziej powszechnych patogenów, takich jak grypa, spowodowały znaczny niepokój u lekarzy i innych pracowników służby zdrowia i były związane z niską frekwencją w pracy., Masowa przemoc jest bardzo traumatycznym wydarzeniem dla zaangażowanych pracowników publicznych i opieki zdrowotnej. Masowe strzelaniny w placówkach opieki zdrowotnej przyciągnęły uwagę opinii publicznej i wywołały znaczny niepokój i strach. Kelen i współpracownicy 5 przeanalizowali doniesienia medialne o strzelaninach w szpitalach w latach 2000-2011 i zidentyfikowali 154 strzelaniny związane ze szpitalem, z których 91 miało miejsce wewnątrz szpitala. Motywy strzelaniny były różne, w tym uraza (27%), samobójstwo (21%) i eutanazja chorego krewnego (14%)., W 45% szpitalnych strzelanin ofiarą był sprawca, samokaleczony lub postrzelony przez ochronę.
pracownicy służby zdrowia są na stosunkowo większe ryzyko urazów w miejscu pracy i przemocy w porównaniu z innymi zawodami. Szpitale i placówki opieki pielęgniarskiej w USA odnotowują wyższy niż średnia wskaźnik obrażeń w miejscu pracy, które nie są śmiertelne (Tabela 2). Przemoc werbalna jest najczęstsza. Przemoc fizyczna występuje najczęściej w sytuacjach awaryjnych, gdzie opóźnienia w opiece, zatrucia i zaburzenia psychiczne stanowią większość przypadków.,
zastraszanie pracowników służby zdrowia jest inną formą przemocy i występuje zarówno osobiście, jak i w Internecie. Znęcanie się jest doświadczane przez lekarzy na różnych poziomach szkolenia i różnych dyscyplinach. Chociaż nie jest ogólnie uważane za traumatyczne wydarzenie, zastraszanie w miejscu pracy jest znaczącym stresorem związanym z rozwojem podobnego zakresu reakcji wynikających z innych dobrze scharakteryzowanych wydarzeń traumatycznych. W związku z tym zastraszanie należy rozważyć w dyskusji lekarzy i traumy związane z pracą., Lekarze, którzy są zastraszani mogą doświadczać depresji i objawów stresu pourazowego przez lata po zdarzeniu. W badaniu badającym cybernękanie studentów medycyny koledzy stażyści wyprzedzili częstotliwość zastraszania przez innych pracowników w środowisku szkoleniowym prawie trzykrotnie.6
interwencje
samopoczucie i wydajność lekarza można poprawić poprzez wysiłki organizacyjne mające na celu zmniejszenie niekorzystnych skutków i promowanie powrotu do zdrowia; zapewnienie dokładnej oceny osób dotkniętych chorobą; i wprowadzenie szybkiej, opartej na dowodach interwencji po traumatycznych wydarzeniach., Ważne kwestie obejmują edukację i normalizację reakcji, środki zapobiegawcze, skuteczne przywództwo i bariery w opiece. Ocena powinna badać szeroki zakres reakcji behawioralnych i psychologicznych na traumatyczne wydarzenia, a także poziom upośledzenia. Zabiegi oparte na dowodach koncentrują się na zmniejszeniu stresu, poprawie samopoczucia i optymalizacji funkcji społecznych i zawodowych.,
promowanie zdrowienia
edukacja na temat stresu, normalizacji reakcji, kiedy uzyskać pomoc i jakie zasoby istnieją są podstawą skutecznego zapobiegania upośledzeniu psychicznemu po traumatycznych wydarzeniach. Zapewnienie „odpowiedniego sprzętu” i „ochrony” zwiększa poczucie bezpieczeństwa i zmniejsza postrzeganie ryzyka, umożliwiając pracownikom służby zdrowia skupienie się na wykonywaniu ich pracy., Ważne jest również rozpoznawanie traumatycznych zdarzeń o cechach wysokiego ryzyka, identyfikowanie zagrożonych lekarzy i podatności systemu oraz podejmowanie działań łagodzących, które promują odporność indywidualną i organizacyjną (Tabela 3).
liderzy, w tym ci, którzy zarządzają lub nadzorują studentów medycyny, rezydentów lub lekarzy personelu, odgrywają ważną rolę w zapobieganiu i łagodzeniu wpływu narażenia na urazy. Aktywne słuchanie, empatia i wsparcie zmniejszają uczucie strachu i izolacji., W ten sposób liderzy mogą zapewnić początkowe wsparcie świadczeniodawcom opieki zdrowotnej dotkniętym traumatycznymi wydarzeniami, co jest kluczowym elementem w zmniejszaniu stresu i promowaniu powrotu do zdrowia. Przywódcy muszą zająć się smutkiem i stratą, które pojawiają się po traumatycznych wydarzeniach. Przywództwo smutku to proces rozpoznawania i dawania głosu temu, co zostało utracone po traumatycznych wydarzeniach, zapewniając poczucie nadziei na odzyskanie i pozytywne spojrzenie na przyszłość.
pomimo zwiększonej świadomości i zrozumienia zdrowia psychicznego, piętno nadal służy jako bariera w poszukiwaniu pomocy dla lekarzy.,7 instytucje opieki zdrowotnej mogą również wspierać kulturę zawodową, która piętnuje korzystanie z zasobów pomocy. Wymagania dotyczące monitorowania i ograniczania praktyki lekarzy, u których stwierdzono zaburzenia, mogą stanowić istotną barierę dla zachowań poszukujących pomocy. Systemy opieki zdrowotnej mogą zachęcać usługodawców do samoidentyfikacji poprzez minimalizację lub wyeliminowanie środków, które będą doświadczane jako karne, w tym publicznego zidentyfikowania, naruszenia poufności i utraty wynagrodzenia.,
ocena
lekarze doświadczający znacznego lub upośledzającego stresu potrzebują terminowej oceny przez personel przeszkolony w celu zrozumienia unikalnych skutków i współistnienia stresu pourazowego. Pracownicy programu Asystent pracownika pełnią tę rolę w wielu instytucjach. Niektóre organizacje wykorzystują w domu lub zakontraktowanych dostawców medycznych, którzy są w stanie przeprowadzić formalne oceny, gdy stres traumatyczny jest przedstawiającym problemem. Ocena powinna uwzględniać nie tylko przedstawiający problem lub konkretne traumatyczne wydarzenie, ale całą „sieć stresorów” lekarza (Tabela 4).,
leczenie
leczenie urazów w pracy lekarza obejmuje wczesne interwencje w celu zmniejszenia negatywnych skutków, zachowania funkcjonowania i zmniejszenia progresji choroby psychicznej. Gdy występują zaburzenia psychiczne, psychoterapia oparta na dowodach naukowych i farmakoterapia mogą pomóc zmniejszyć objawy i zaburzenia funkcjonalne. Interwencje uzupełniające i alternatywne mają coraz więcej dowodów potwierdzających ich zastosowanie w leczeniu stresu pourazowego. Cały czas można stosować szereg behawioralnych interwencji samopomocy, które są skoncentrowane na pacjencie i wspierane przez dostawcę., Wielu lekarzy woli wsparcie rówieśnicze niż formalną interwencję. Kompleksowy plan leczenia obejmuje wykorzystanie interwencji, które dotyczą wyjątkowych okoliczności urazu w kontekście preferencji lekarza (Tabela 5).
zasady pierwszej pomocy psychologicznej (PFA) służą jako ramy oparte na dowodach dla interwencji mających na celu wspieranie dobrobytu jednostek i społeczności w następstwie traumatycznych wydarzeń i obejmują promowanie: bezpieczeństwa, uspokojenia, skuteczności indywidualnej i wspólnotowej, więzi oraz nadziei lub optymizmu.,8 chociaż rygorystyczne badania w populacjach lekarzy nie zostały przeprowadzone, użyteczność zasad PFA można rozsądnie ekstrapolować na populację lekarzy i służyć jako ważny oparty na dowodach przewodnik do opracowania odpowiednich interwencji. Zasoby internetowe i mobilne, a także internetowe szkolenia w PFA mogą pomóc personelowi służby zdrowia zwiększyć ich umiejętności reagowania na urazy.9-11
dobrze ugruntowane samopomocowe interwencje behawioralne do zarządzania reakcjami dystresu obejmują oddychanie przeponowe, progresywne rozluźnienie mięśni i kierowane obrazy wizualne., Mogą one być nauczane przez dostawcę opieki zdrowotnej lub dowiedział się za pośrednictwem Internetu lub innych zasobów przez lekarza, który wymaga leczenia urazu. Interwencje te ułatwiają niezbędny element uspokojenia i zmniejszenia pobudzenia fizjologicznego. Ich korzyści obejmują łatwą dostępność, niewielkie lub żadne skutki uboczne oraz zwiększenie skuteczności pacjenta.
psychoterapie skoncentrowane na urazach, takie jak terapia przetwarzania poznawczego i terapia długotrwałego narażenia, mają najlepsze dowody na leczenie zaburzeń związanych z urazami., Trening szczepienia stres i odczulanie ruchu oczu i regeneracja okazały się również pomocne w zmniejszaniu objawów urazu. Psychoterapie skupione na traumie obejmują wyobrażeniową ekspozycję na traumatyczne wydarzenie w połączeniu z badaniem poznawań, które lekarz może mieć na temat aspektów wydarzenia i ich znaczenia.
farmakoterapia po traumatycznym zdarzeniu powinna być na ogół ograniczona czasowo i skupiona na objawach. Bezsenność jest prawie uniwersalnym objawem po traumatycznym wydarzeniu., Ponieważ regulacja snu ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia objawów pobudzenia (i promowania „uspokajającego” elementu PFA), krótkoterminowe leki uspokajające i nasenne mogą być stosowane w celu złagodzenia bezsenności. Chociaż istnieją sprzeczne dowody, niektóre badania sugerują, że prazosyna jest skuteczna w leczeniu bezsenności i koszmarów sennych związanych z objawami pourazowymi.
komplementarne i alternatywne podejścia do leczenia stresu traumatycznego mają coraz więcej badań wspierających ich skuteczność, a wstępne badania, jak również niepotwierdzone korzyści są obiecujące., Praktyki uważności mają najbardziej solidną bazę badawczą, aby wspierać ich skuteczność. Uważność jest praktyką celowego skupiania się na tym, co dzieje się w chwili obecnej, bez wydawania osądu. Terapia wspomagana przez zwierzęta, joga, medytacja i akupunktura są dodatkowymi alternatywami, które są coraz bardziej popularne i powinny być brane pod uwagę, a preferencje pacjenta są ważnym czynnikiem w rozważaniu ich użycia.
wnioski
traumatyczne zdarzenia związane z pracą lekarza są zarówno powszechne, jak i nieuniknione., Typowe reakcje na traumatyczne wydarzenia obejmują reakcje distress, zachowania ryzyka zdrowotnego i zaburzenia psychiczne. Celem interwencji jest zmniejszenie poziomu stresu u dotkniętych lekarzy, przywrócenie ich zdolności do zapewnienia opieki i zminimalizowanie prawdopodobieństwa wystąpienia trwałych objawów lub upośledzenia. Interwencje w przypadku stresu pourazowego powinny uwzględniać zasady PFA: bezpieczeństwo, uspokojenie, skuteczność własna, łączność i optymizm., Zapewnienie szeregu interwencji skoncentrowanych na pacjencie, opartych na dowodach i formalnych opcji leczenia może poprawić zgodność i poprawić samopoczucie pracowników służby zdrowia, którzy doświadczyli traumatycznych wydarzeń.
po testach
po testach, formularzach wniosków kredytowych i ocenach aktywności należy wypełnić online na www.cmeoutfitters.com/PT (wymaga bezpłatnej aktywacji konta), a uczestnicy mogą natychmiast wydrukować certyfikat lub wyciąg z kredytu (wymagana przepustka 80%). Ta strona internetowa obsługuje wszystkie przeglądarki z wyjątkiem Internet Explorer dla komputerów Mac., Aby uzyskać pełne wymagania techniczne i Politykę prywatności, odwiedź Stronę www.neurosciencecme.com/technical.asp. należy pamiętać, że POST-TEST jest dostępny tylko 20 dnia miesiąca aktywności i przez 18 miesięcy po wydaniu.
Zastrzeżenie: wyrażone poglądy są poglądami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Departamentu Obrony, Uniwersytetu służb mundurowych, Departamentu Zdrowia i usług ludzkich lub Służby Zdrowia Stanów Zjednoczonych.
potrzebujesz dodatkowego kredytu CME?,
Sprawdź te bezpłatne działania CME przed ich wygaśnięciem
dysfunkcja seksualna: rola psychiatrii klinicznej
Stephen B. Levine, MD
Data ważności: 20 września 2018
innowacyjne strategie rozwiązywania zaburzeń związanych z używaniem substancji: Klasyczne halucynogeny
Michael P., Bogenschutz, MD
Data ważności: Październik 20, 2018
zapalenie, funkcja immunologiczna, i schizofrenia: przegląd
Erin Walling, MSIV i Phebe Tucker, MD
Data ważności: listopad 20, 2018
ujawnienia:
Dr Morganstein jest asystentem dyrektora, Centrum Badania stresu pourazowego, asystent Katedry/profesor nadzwyczajny, Katedra Psychiatrii, Szkoła Medyczna, Uniwersytet służb mundurowych, Bethesda, MD.
1. Warren AM, Jones AL, Shafi S, Roden-Foreman K, et al. Czy opieka nad pacjentami traumatycznymi prowadzi do stresu psychicznego u chirurgów?, J Trauma Acute Care Surg. 2013; 75: 179-184.
2. Makary MA, Daniel M. błąd medyczny-trzecia główna przyczyna śmierci w USA. BMJ. 2016; 353:i2139.
3. Carter FA, Bell CJ, Ali AN, et al. Wpływ poważnych trzęsień ziemi na funkcjonowanie psychologiczne studentów medycyny: a Christchurch, New Zealand study. N Z Med J. 2014; 127: 54-66.
4. Somville FJ, De Gucht V, Maes S. the impact of occupational hazards and traumatic events among Belgian emergency physicians. Scand J Trauma Resuscytator Med. 2016;24:59.
6. Farley S, Coyne I, Sprigg C, et al., Badanie wpływu cyberprzemocy w miejscu pracy na stażystów. Med Ed. 2015;49: 436-443.
7. Brewin CR, Andrews B, Valentine JD. Metaanaliza czynników ryzyka zaburzeń stresu pourazowego u dorosłych narażonych na uraz. J Consult Clin Psychol. 2010;68:748-766.
8. Hobfoll SE, Watson P, Bell CC, et al. Pięć podstawowych elementów natychmiastowej i śródokresowej interwencji urazowej: dowody empiryczne. Psychiatria. 2007;70:283-369.
12. Phillips JP. Przemoc w miejscu pracy wobec pracowników służby zdrowia w Stanach Zjednoczonych. N Engl J Med. 2016;374:1661-1669.