Podstawowym wskaźnikiem problemu jest niezdolność do wizualizacji ciągów JOD rozciągających się od os szyjki macicy. Może to być przypadkowe stwierdzenie na wizytę kontrolną pacjenta 4-6 tygodni po wstawieniu IUD do rutynowego „sprawdzenia sznurka”w celu zapewnienia prawidłowego umieszczenia. Alternatywnie, brak widocznych sznurków może być stwierdzeniem w badaniu miednicy wskazanym wtórnie do bólu lub nieregularnego krwawienia., Może to być również przypadkowe odkrycie podczas rutynowego badania miednicy.
Jeśli struny IUD nie są wizualizowane, a pacjent pragnie usunięcia, cytobrush (patrz zdjęcie poniżej) może być wstawiony do kanału endokerwisowego, skręcone, a następnie wycofane w próbie pociągnięcia wycofane struny do widoku w pochwie.
Cytobrush Jeśli ciągi nie zostaną znalezione w cytobrush, haczyk może być użyty do zlokalizowania ciągów w kanale szyjki macicy lub macicy., Z wziernikiem na miejscu i wyraźnie widoczną szyjką macicy, umieszcza się tenaculum, hak WKŁUWANY jest do kanału szyjki macicy i podejmuje się wysiłek, aby zaczepić sznurki i wciągnąć je do pochwy, gdzie można je chwycić za kleszcze pierścieniowe.
IUD hook może to potrwać kilka przejść do realizacji. Jeśli struny nie są odzyskane z kanału szyjki macicy, hak może być użyty do próby usunięcia z macicy., Ogólnie rzecz biorąc, hak jest wysunięty do dna oka, a 4 systematyczne podania są próbowane, najpierw z hakiem skierowanym przed siebie, potem tylnie, a następnie w lewo i w prawo. Chociaż niewygodne, jest to na ogół tolerowane, jeśli wykonywane szybko. Jeśli pacjent nie jest tolerowany, zabieg należy przerwać.
Jeśli techniki te są nieskuteczne, zaleca się ultrasonografię przezpochwową, aby pomóc w lokalizacji IUD., Jeśli USG przezpochwowe potwierdza wewnątrzmaciczne umieszczenie wkładki międzykomórkowej bez obawy o osadzenie miometrium, można podjąć dodatkowe wysiłki w celu usunięcia ambulatoryjnego. Opisano kilka technik, w tym stosowanie kleszczy aligatorowych lub macicznych kleszczy pakujących wprowadzonych przez kanał szyjki macicy i używanych do ślepego chwytania i usuwania jodu. Alternatywnie, podobną technikę wykonano za pomocą ultradźwięków lub wskazówek histeroskopowych.,
Verma i wsp.opisali swoje doświadczenia z usuwaniem zatrzymanych IUD, z lub bez sznurków, jako Bezpieczne i opłacalne, i może być wykonywane w biurze. W ciągu 14 miesięcy badacze zauważyli, że 19 z 23 pacjentów poddano udanej ekstrakcji IUD metodą ultrasonograficzną; pozostałe 4 kobiety poddano usunięciu IUD metodą histeroskopową. Koszt procedur wyniósł odpowiednio 425 USD i 3562 USD (różnica: 3137 USD)., Podobnie, Swenson i wsp. donosili o udanej ambulatoryjnej ekstrakcji lewonorgestrelu IUD u wszystkich 29 kobiet w serii przypadków, które nie miały widocznych strun IUD w zewnętrznym OS szyjnym.
w przypadku stosowania tych bardziej inwazyjnych technik, należy rozważyć blok paracerwiczny w przypadku analgezji. W szczególnie trudnych przypadkach lub gdy wcześniejsze próby zostały ograniczone przez dyskomfort pacjenta, pacjent może być zabrany na salę operacyjną, gdzie badanie w znieczuleniu, histeroskopii i usuwania IUD mogą być wykonywane., Późniejsza procedura jest powszechnie wykonywana w przypadku osadzenia miometrium, dzięki czemu histeroskop może być użyty do oceny każdej wady miometrium po usunięciu.
w przypadku, gdy nie są wizualizowane żadne sznurki IUD i nie jest wizualizowana w macicy na USG, radiograf (przednio-tylny i boczny prosty radiograf pionowy) jest wskazany do pomocy w dalszej lokalizacji. Najczęstszym powodem tych ustaleń jest nierozpoznane spontaniczne wydalenie., O ile pacjent nie rozpoznał natychmiast samoistnego wydalenia, badanie radiologiczne jest obowiązkowe przed dalszą interwencją.
alternatywnie, IUD może być wewnątrz jamy brzusznej, w którym to przypadku byłoby łatwo wizualizowane na RTG. Umiejscowienie wewnątrzbrzuszne jest najczęściej wtórne do nierozpoznanej perforacji w momencie Wstawienia i mniej prawdopodobne do migracji przewodu pokarmowego. Jeśli pacjent odczuwa silny ból lub jest niestabilny hemodynamicznie, należy wykonać natychmiastową laparoskopię lub laparotomię., W przeciwnym razie pacjent może być zaplanowany do laparoskopowego usunięcia IUD na podstawie nonemergent lub być zarządzane zachowawczo, jeśli pacjent jest bezobjawowy i kiepski kandydat chirurgiczny.
należy zawsze usunąć śródbrzuszną wkładkę Mirena, jeśli pacjentka pragnie zajścia w ciążę, ponieważ poziom lewonorgestrelu u tych pacjentek jest podwyższony, a owulacja może zostać zahamowana pomimo pozamacicznej lokalizacji wkładki. W czasie laparoskopii zwykle stosuje się 2-3 porty, w zależności od przewidywanego położenia IUD i mocowania do sąsiednich struktur., Najczęstszą lokalizacją wewnątrz jamy brzusznej jest omentum, a następnie więzadło szerokie. Rzadko, laparotomia jest konieczna do bezpiecznego usunięcia IUD.