Washington Union Station (Polski)

pre-Union Station terminaledytuj

przed otwarciem Union Station każda z głównych linii kolejowych obsługiwała jedną z dwóch stacji:

• New Jersey Avenue Station (1851-1907): pociągi Baltimore i Ohio Railroad przyjeżdżały i odjeżdżały z tej stacji. Znajdowała się na rogu New Jersey Avenue NW I C Street NW.,
• Baltimore and Potomac Railroad Station (1872-1907): Baltimore and Potomac Railroad (B&P) (spółka zależna Pennsylvania Railroad), Chesapeake and Ohio Railway oraz Southern Railway, wszystkie z tej stacji. Znajdowała się na rogu B Street NW (obecnie Constitution Avenue) i 6th Street NW.

linia kolejowa Baltimore and Ohio Railroad Line biegła na wschód D Street NE przez North Capitol, a następnie na północ Delaware Avenue NE. Dzieli się na dwie linie., Oddział Metropolitalny kontynuował na północ 1st Street NE, skręcając na Wschód Na New York Ave NE i kontynuując na północ przez Eckington. Druga linia skręciła na Wschód Na I Street NE do 7th Street NE, gdzie skierowała się z powrotem na północ na to, co jest dziś West Virginia Avenue biegnącej obok Columbia Institution for the Deaf and Dumb Now Gallaudet University.

ConstructionEdit

Kiedy Pennsylvania Railroad i Baltimore and Ohio Railroad ogłosiły w 1901 roku, że zgodziły się na budowę nowej stacji union station, miasto miało dwa powody do świętowania., Decyzja ta oznaczała, że obie linie kolejowe wkrótce usuną tory i terminale z National Mall. Choć zmiany pojawiały się tylko stopniowo, konsolidacja składów pozwoliła na stworzenie centrum handlowego w takim kształcie, jaki wygląda dziś. Po drugie, plan doprowadzenia wszystkich kolei miejskich pod jeden dach obiecał, że Waszyngton w końcu będzie miał stację zarówno wystarczająco dużą, aby obsłużyć duże tłumy, jak i wystarczająco imponującą, aby pasowała do roli miasta jako stolicy federalnej. Stacja miała zostać zaprojektowana pod kierunkiem Daniela Burnhama, znanego architekta z Chicago i członka USA., Senat Park Commission, który we wrześniu 1901 roku napisał do przewodniczącego Komisji, Sen James McMillan, o proponowanym projekcie: „stacja i jej otoczenie powinny być traktowane w sposób monumentalny, ponieważ staną się przedsionkiem miasta Waszyngton, a ponieważ będą w bliskiej odległości od samego Kapitolu.”

Po dwóch latach skomplikowanych i czasem spornych negocjacji Kongres uchwalił S., 4825 (58th-1st session) zatytułowany „an Act to provide a union railroad station in The District Of Columbia”, który został podpisany przez 26. prezydenta Theodore ' a Roosevelta 28 lutego 1903 roku. Ustawa upoważniła Washington Terminal Company (która miała być współwłasnością B & O i kontrolowaną przez PRR Philadelphia, Baltimore and Washington Railroad) do budowy stacji o charakterze monumentalnym, która kosztowałaby co najmniej 4 miliony dolarów (równowartość 98,3 miliona dolarów w 2019). (Rzeczywisty koszt budynku Dworca Głównego ostatecznie przekroczył 5,9 miliona dolarów).,) Łącznie z dodatkowymi nakładami na nowe stopnie terminali, podejścia, mosty, wiadukty, place autokarowe i towarowe, tunele, sklepy, budynki pomocnicze i inną infrastrukturę, całkowity koszt dla firmy terminalowej wszystkich ulepszeń związanych z Union Station przekroczył 16 milionów dolarów (co odpowiada 393 milionom dolarów w 2019 roku). Koszt ten został sfinansowany z 12 milionów dolarów (co odpowiada 295 milionom dolarów w 2019 roku) w pierwszych obligacjach hipotecznych, a także zaliczek od właścicieli, które zostały spłacone akcjami i gotówką.

każdy przewoźnik otrzymał również 1,5 miliona dolarów (równowartość 36 dolarów.,9 mln w 2019) z funduszy rządowych, aby zrekompensować im koszty likwidacji przejść granicznych w mieście. Budynek został zaprojektowany przez Williama Pierce ' a Andersona z Chicagowskiej firmy architektonicznej D. H. Burnham & Company.,

• A 1902 drawing of a proposal for the design of Union Station

• Union Station in 1906 before its opening., Fontanna Kolumba została zbudowana na planie prostokąta o wymiarach 100x100x100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, w kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, w kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, w kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, w kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, w kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie prostokąta o wymiarach 100×100 cm, W kształcie P>choć projekt był wspierany na szczeblu federalnym, na szczeblu lokalnym istniała opozycja. Nowa zajezdnia wyparłaby mieszkańców i wpłynęła na nowe dzielnice na wschód od torów.,

  10 stycznia 1902 r.odbyło się spotkanie przedstawicieli kolei z przedstawicielami Dystryktu Kolumbii w celu przedstawienia wstępnych planów dotyczących budowy Union Depot (Union Station). Plan zakładał utworzenie tuneli pod torami dla ulicy K, L I m NE, ale Ulica H zostanie zamknięta. Ulica będzie zamknięta 300 stóp (91 m) po obu stronach Delaware Avenue (w sumie 600 stóp). Gdyby tunel miał zostać zbudowany dla ulicy h NE, koszt byłby dodatkowy $10,000 (równowartość $246,000 w 2019).,

  13 stycznia 1902 r. spotkanie Stowarzyszenia obywateli Waszyngtonu Północno-Wschodniego w północno-wschodniej świątyni na ulicy h NE było oburzone tym planem. Przedstawiciele Kongresu i kolei byli obecni, aby usłyszeć sprzeciw obecnych obywateli. Prezes Stowarzyszenia kontrolowanego przez Pennsylvania Railroad Congress oraz członek Stowarzyszenia zagrozili postawieniem ich przed sądem., Utrata głównej drogi dojazdowej do centrum miasta dla mieszkańców Northeast, utrata milionów dolarów własności biznesowych i biznesu, który reprezentuje, zamknięcie ważnej linii tramwajowej używanej przez dojeżdżających było niedopuszczalne, biorąc pod uwagę koszt budowy dostępu przez tory.

  na spotkaniu 10 marca 1902 r. Prezes Stowarzyszenia poinformował publiczność, że komisarze okręgowi popierają prośby mieszkańców Waszyngtonu i że ulica H pozostanie otwarta z tunelem o długości 230 metrów biegnącym pod torami.,

  stacja i tory zajęły miejsce ponad 100 domów w sercu zubożałej dzielnicy zwanej „Swampoodle”, gdzie szalała Zbrodnia. Był to koniec wspólnoty, ale początek nowej ery dla Waszyngtonu. Tiber Creek, który był podatny na zalanie, został umieszczony w tunelu. Delaware Avenue zniknął z mapy między Massachusetts Avenue i Florida Avenue pod torami. Przy torach między ulicami L I m NE pozostał tylko niewielki odcinek.,

  • Mapa pokazująca wpływ torów kolejowych

  • pociąg B &o, który przybył z pasażerami, był pociągiem Pittsburgh express, który zrobił to o 6:50 rano 27 października 1907 roku, podczas gdy pierwszy pociąg PRR przybył trzy tygodnie później.17 listopada. Sam budynek główny został ukończony w 1908 roku., Z 32 torów stacji, 20 wchodzi od północnego wschodu i kończy się w siedzibie stacji. Pozostałe 12 torów wchodzi poniżej poziomu gruntu od południa poprzez tunel o długości 4033 stóp, przechodzący pod Capitol Hill i metro o długości 898 stóp pod Massachusetts Avenue, które umożliwiają bezpośredni dostęp do sieci kolejowych zarówno na północ, jak i na południe od miasta.

    wśród unikalnych cech nowej stacji był bogaty ” Apartament Prezydencki „(aka” State recepcji Suite”), gdzie USA., Prezydent, Departament Stanu i przywódcy Kongresu mogli przyjmować wybitnych gości przybywających do Waszyngtonu. Wyposażony w osobne wejście apartament (który został po raz pierwszy użyty przez 27. prezydenta Williama Howarda Tafta w 1909 roku) miał również chronić Dyrektora Naczelnego podczas jego podróży, aby zapobiec powtórzeniu się zamachu z lipca 1881 roku na 20. prezydenta Jamesa A. Garfielda na Starym dworcu kolejowym w Baltimore i Potomac. Apartament został przerobiony w grudniu 1941 roku, podczas ii Wojny Światowej, na kantynę U. S. O. (United Services Organization), która służyła dalej 6.,5 milionów członków służby wojskowej w czasie ii Wojny Światowej. chociaż został zamknięty 31 maja 1946 roku, został ponownie otwarty w 1951 roku jako U. S. O. lounge i poświęcony przez prezydenta Harry ' ego Trumana jako stały „Dom z dala od domu” dla podróżujących członków US Armed Services.

    rankiem 15 stycznia 1953 roku na stację wjechał pociąg Pennsylvania Railroad z Bostonu. Kiedy inżynier próbował zastosować hamulce linii kolejowej dwie mile od peronów, odkrył, że ma tylko hamulce silnika., Na stacji zatrzymuje się pociąg, który wjechał na tor 16, a na stacji zatrzymuje się pociąg, który wjechał na tor 16. Lokomotywa GG1, nr 4876, uderzyła w blok zderzaka z prędkością 56 km / h, wskoczyła na peron, zniszczyła Biuro kierownika stacji na końcu toru, zniszczyła kiosk z gazetami i była w drodze, aby rozbić się o mur do Wielkiej Sali. Właśnie wtedy podłoga terminalu, nigdy nie zaprojektowana do przenoszenia ciężaru Lokomotywy, ustąpiła, upuszczając silnik do piwnicy., 447 000-funtowa (202 800 kg) lokomotywa elektryczna wpadła w centrum tego, co obecnie jest trybuną żywnościową. Co ciekawe, nikt nie zginął, a pasażerowie tylnych samochodów myśleli, że mieli tylko ciężki postój. Śledztwo ujawniło, że anglecock na brakeline został zamknięty, prawdopodobnie przez Sopel sopla powalony z mostu nad głową. Film stał się inspiracją do realizacji filmu Silver Streak z 1976 roku. Wytrzymała konstrukcja GG1 sprawiła, że jego uszkodzenia można naprawić, a wkrótce wrócił do użytku po odholowaniu w kawałkach do głównych sklepów PRR w Altoona w Pensylwanii., Zanim jednak podjęto tę ostatnią akcję, GG1 i zrobiona przez niego dziura zostały tymczasowo zaplanowane i ukryte przed wzrokiem z powodu rychłej inauguracji generała Dwighta D. Eisenhowera na trzydziestego czwartego prezydenta Stanów Zjednoczonych.

    do czasu przejęcia przez Amtrak przewozów pasażerskich przez intercity w 1971, Union Station służyła jako węzeł dla Baltimore and Ohio Railroad, Chesapeake and Ohio Railway, Pennsylvania Railroad i Southern Railway., Richmond, Fredericksburg & Potomac Railroad provided a link to Richmond, Virginia, about 100 mil (161 km) to south, where major North-south lines of the Atlantic Coast Line Railroad and Seaboard Air Line Railroad provided service to the Carolinas, Georgia, and Florida. II wojna światowa była najbardziej ruchliwym okresem w historii stacji pod względem ruchu pasażerskiego-w ciągu jednego dnia przejeżdżało przez nią do 200 000 osób.,

    • Trains at the station shortly after its completion, circa 1908

    • Train concourse, circa 1915

    • U.S.O.,

      DeclineEdit

      Zobacz także: Narodowe Centrum Informacji Turystycznej

      „Pit”

      w 1967 r.Prezes Urzędu Komisja obsługi wyraziła zainteresowanie wykorzystaniem Union Station jako centrum dla zwiedzających podczas zbliżających się obchodów dwusetnych lat. Fundusze na ten cel zebrano w ciągu następnych sześciu lat, a przebudowa stacji obejmowała wyposażenie hali głównej w zagłębienie w celu wyświetlenia prezentacji pokazu slajdów., Było to oficjalnie PAVE (Primary Audio-Visual Experience), ale było sarkastycznie określane jako „The Pit”. Cały projekt został ukończony, z wyjątkiem parkingu, a ceremonia otwarcia odbyła się w Święto Niepodległości 1976. Ze względu na brak rozgłosu i wygodny parking, National Visitor Center nigdy nie było popularne. Względy finansowe spowodowały, że National Park Service zamknęło teatry, zakończyło pokaz slajdów w „The Pit” i zwolniło prawie trzy czwarte personelu centrum 28 października 1978 roku.,

      Po tym, jak przeciekający dach spowodował częściowe zawalenie się tynku ze stropu we wschodnim skrzydle budynku, National Park Service 23 lutego 1981 roku uznało całą konstrukcję za niebezpieczną i zapieczętowało ją publicznie.

      RestorationEdit

      zawalenie się sufitu z 1981 roku głęboko zaniepokoiło członków Kongresu i urzędników nowej administracji Reagana., 3 kwietnia, pomimo nacisków budżetowych, urzędnicy administracji zaproponowali Plan odpowiedniego 7 milionów dolarów (co odpowiada 17 milionom dolarów w 2019 roku), aby umożliwić Departamentowi Spraw Wewnętrznych Ukończenie autoryzowanego programu naprawy dachu o wartości 8 milionów dolarów (co odpowiada 19,4 milionom dolarów w 2019 roku). Ponadto rząd Dystryktu Kolumbii będzie mógł przeprogramować do 40 milionów dolarów (równowartość 97,1 miliona dolarów w 2019 roku) w federalnych pieniądzach autostradowych, aby ukończyć garaż na Union Station., 19 października urzędnicy administracji i członkowie komisji Senatu Stanów Zjednoczonych ds. handlu, nauki i transportu uzgodnili dodatkowe aspekty planu. Do 1 miliona dolarów (równowartość 2,43 miliona w 2019 r.) zostałoby zatwierdzone i przeznaczone na sfinansowanie badania potrzebnego remontu stacji oraz drugiego badania wykonalności przekształcenia Union Station w kompleks handlowy. Departament Transportu (DOT) został upoważniony do podpisywania umów z każdą chętną korporacją na budowę kompleksu handlowego w Union Station i wokół niego., DOT została również upoważniona do wydania do 29 milionów dolarów (co odpowiada 70,4 milionom dolarów w 2019) w już przywłaszczone pieniądze z Programu Budowy Northeast Corridor rail capital na remonty Union Station. Nowa ustawa wymagała również, aby DOT przejęła kontrolę nad Union Station od Departamentu Spraw Wewnętrznych i aby DOT wykupiła dzierżawę u Prywatnych właścicieli stacji. Wykup miał być rozłożony na sześć lat, za co zatwierdzono i przeznaczono 275 000 dolarów rocznie (co odpowiada 6,68 mln dolarów w 2019 roku)., Projekt ustawy wymagał, aby DOT ponownie obsługiwała Union Station jako Dworzec kolejowy, wraz z biletami, poczekalniami, strefami bagażowymi i wejściem na pokład. Mimo że w ustawie nie było żadnego oświadczenia, Senat powiedział, że intencją było, aby Amtrak zburzyć swoją stację z lat 60. na tyłach Union Station i przenieść swoją działalność z powrotem do środka. Senat przyjął ustawę jednogłośnie 23 listopada. Izba zatwierdziła projekt ustawy 16 grudnia. Prezydent Ronald Reagan podpisał ustawę o przebudowie Union Station 29 grudnia.,

      Pleśń rosła w przeciekającym suficie głównej sali, a dywan ułożony na obchody inauguracji był pełen dziur wypalonych papierosami. W 1988 roku Sekretarz transportu Elizabeth Dole przyznał 70 milionów dolarów (równowartość 133 milionów dolarów w 2019 roku) na prace renowacyjne. „Pit” został przekształcony w nowy poziom piwnic, a podłoga głównego holu została odnowiona z marmuru., Podczas instalowania nowych systemów HVAC załogi odkryły zabytkowe przedmioty w szybach, które nie zostały otwarte od czasu powstania budynku.

      A new Life

      stacja została otwarta ponownie w obecnej formie 29 września 1988 roku. Dawny obszar ” Pit ” został zastąpiony przez Kino AMC (późniejsze Phoenix Theatres), które zostało zamknięte 12 października 2009 roku i zostało zastąpione przez rozbudowany Food court i sklep Walgreens. Do dziś zachowały się oryginalne łuki, pod którymi zaparkowano pociągi, a także numery torów na tych łukach., Wiele sklepów otwarto wzdłuż hali i hali głównej, a nowy terminal Amtrak z tyłu za oryginalną halą. Pociągi nie wjeżdżają już do oryginalnej hali, ale oryginalne, ozdobne bramy zostały przeniesione do nowej hali pasażerskiej. W 1994 roku nowy hol pasażerski został przemianowany na cześć W. Grahama Claytora, Jr., który pełnił funkcję prezesa Amtrak w latach 1982-1993. Odnowiono również elementy dekoracyjne stacji., Świetliki zostały zachowane, ale światło słoneczne nie oświetla już hali, ponieważ jest ona zablokowana przez nowszą konstrukcję dachu zbudowaną bezpośrednio nad głową, aby wspierać starzejącą się, oryginalną konstrukcję.

      w czerwcu 2015 r. Union Station Redevelopment Corporation opublikowała pierwszy w historii Plan konserwacji zabytków, aby pokierować przyszłymi działaniami konserwatorskimi i konserwatorskimi w kompleksie Washington Union Station.,

      w styczniu 2017 roku rozbudowa i modernizacja stacji Washington Union Station została wymieniona jako jeden z priorytetowych projektów infrastrukturalnych administracji Donalda Trumpa, którego koszt szacowany jest na 8,7 miliarda dolarów.