terapia usuwania robaków (MDT) została po raz pierwszy wprowadzona w USA w 1931 roku i była rutynowo stosowana tam do połowy lat 40.w ponad 300 szpitalach. Wraz z pojawieniem się leków przeciwbakteryjnych terapia larw stała się rzadka aż do wczesnych lat 90., kiedy została ponownie wprowadzona najpierw w USA, a później w Izraelu, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainie i Tajlandii. Sterylne larwy muchówki zielonej, Lucilia (Phaenicia) sericata, są używane do MDT., W ranie wprowadza się do 1000 larw i pozostawia na 1-3 dni. MDT może być stosowany do każdego rodzaju ropnej, sloughy rany na skórze, niezależnie od chorób podstawowych lub lokalizacji na ciele dla ambulatoryjnych, jak również dla pacjentów hospitalizowanych. Jedną z głównych zalet MDT jest to, że larwy oddzielają tkankę martwiczą od żywej tkanki, co ułatwia chirurgiczne oczyszczenie. W 80 do 95% przypadków uzyskuje się całkowite lub znaczące oczyszczenie rany. W miarę postępu terapii na ranach powstają nowe warstwy zdrowej tkanki., Obraźliwy zapach emanujący z tkanki martwiczej i intensywny ból towarzyszący ranie znacznie się zmniejszają. U znacznej liczby pacjentów można zapobiec natychmiastowej amputacji w wyniku MDT. W innych przypadkach można uniknąć amputacji bliższej. Możliwe jest również, że u pacjentów z głębokimi ranami, gdzie posocznica jest poważnym zagrożeniem, można temu zapobiec w wyniku MDT. Większość pacjentów nie skarży się na jakikolwiek większy dyskomfort w trakcie leczenia. Względy psychologiczne i estetyczne są oczywiste., Larwy mogą czasami powodować uczucie łaskotania lub swędzenia. Około 20-25% pacjentów z powierzchownymi, bolesnymi ranami skarży się na zwiększony ból podczas leczenia larwami i jest leczonych lekami przeciwbólowymi. Udowodniono, że MDT jest skuteczną metodą oczyszczania ran przewlekłych i inicjowania granulacji. Jest to proste, skuteczne, dobrze tolerowane i opłacalne narzędzie do leczenia ran i owrzodzeń, które nie reagują na konwencjonalne leczenie i interwencję chirurgiczną.
