hoewel de Bijbel geen direct bevel geeft over dit onderwerp, verschijnen er voorbeelden van vasten in zowel het oude als het Nieuwe Testament. Een van de meest veelzeggende passages waarin vasten wordt genoemd is Matteüs 6:16, waar Jezus Zijn discipelen de basisprincipes van godvruchtig leven onderwijst. Wanneer hij spreekt over vasten, begint hij met, “als je vasten,” niet “als je vasten.Jezus ‘ woorden impliceren dat vasten een regelmatige praktijk zal zijn in het leven van zijn volgelingen.,Dietrich Bonhoeffer zei in zijn boek The Cost of discipelschap: “Jezus neemt het als vanzelfsprekend aan dat zijn discipelen de vrome gewoonte van vasten in acht zullen nemen. Strikte uitoefening van zelfbeheersing is een essentieel kenmerk van het christelijke leven. Zulke gebruiken hebben maar één doel — om de discipelen klaarer en vrolijker te maken om de dingen te volbrengen die God zou hebben gedaan.,Wesley Duewel, een twintigste-eeuwse schrijver, zei: “Jij en ik hebben niet meer het recht om het vasten weg te laten omdat we geen speciale emotionele aansporing voelen dan we het recht hebben om het gebed weg te laten, Bijbellezen of samenkomen met Gods kinderen bij gebrek aan een speciale emotionele aansporing. Vasten is net zo bijbels en normaal onderdeel van een geestelijke wandeling van gehoorzaamheid met God als deze Anderen.”
mensen vasten om een aantal redenen. Hierna volgen zeven omstandigheden in de Bijbel waarin gelovigen God zochten door deze discipline.
