VIVO Pathofysiologie

fysiologie van de peristaltiek

peristaltiek is een onderscheidend patroon van samentrekkingen van gladde spieren die levensmiddelen distaal door de slokdarm en de darmen drijven. Het werd voor het eerst beschreven door Bayliss en Starling (J Physio (Lond) 24:99-143, 1899) als een type van motiliteit waarbij er sprake is van samentrekking boven en ontspanning onder een segment dat wordt gestimuleerd. De peristaltiek wordt in geen enkel opzicht beïnvloed door vagotomie of sympathicetectomie, wat aangeeft dat de peristaltiek wordt beà nvloed door het lokale, intrinsieke zenuwstelsel van de darm.,

peristaltiek is een manifestatie van twee belangrijke reflexen binnen het enterische zenuwstelsel die worden gestimuleerd door een bolus van voedsel in het lumen. Mechanische zwelling en misschien mucosale irritatie stimuleren afferente enterische neuronen. Deze sensorische neuronen synapsen met twee sets cholinerge interneuronen, wat leidt tot twee verschillende effecten:

• Eén groep interneuronen activeert prikkelende motorische neuronen boven de bolus – deze neuronen, die acetylcholine en substantie P bevatten, stimuleren de samentrekking van gladde spieren boven de bolus.,
• een andere groep interneuronen activeert remmende motorneuronen die de ontspanning van het gladde spierweefsel onder de bolus stimuleren. Deze inhibitor neuronen lijken stikstofmonoxide, vasoactive intestinale peptide en ATP als neurotransmitters te gebruiken.