- Overdraagbare Ziekte Onderzoek Handboek
- Perinatale Hepatitis B Case Management
- Staat voor de Volksgezondheid Laboratorium
- Data & statistieken
- Verwante Koppelingen
- Perinatale Hepatitis B
Het Hepatitis B-virus (HBV), kan worden doorgezonden naar anderen door middel van bloed en het lichaam vocht contact., HBV wordt verspreid wanneer bloed of lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon het lichaam van een persoon die niet besmet, door breuken in de huid of door de vochtige voeringen van de ogen, neus, mond, en genitaliën binnenkomt. Overdracht van HBV aan iemand anders gebeurt vaak door onbeschermde seks, het delen van naalden, spuiten en andere injection drug use (IDU) apparatuur, of andere parafernalia die besmet kunnen raken met besmet bloed., Overdracht van HBV kan ook optreden door beroepsmatige blootstelling aan prikken of scherpe voorwerpen, van een geïnfecteerde moeder op haar baby tijdens de geboorte, of door blootstelling van huishoudens aan het bloed of lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon.
Hepatitis B wordt niet verspreid via voedsel of water, het delen van eetgerei, borstvoeding, knuffelen, zoenen, hoesten, niezen of door toevallig contact. HBV is onwaarschijnlijk te worden verspreid door speeksel, maar is mogelijk door schaafwonden of zweren in de mond die kunnen optreden als gevolg van strenge zoenen, beten, of trauma van tandheelkundige apparaten of beugels wanneer bloed uitwisseling kan optreden., HBV wordt niet verspreid door het eten van voedsel bereid door iemand die geïnfecteerd is. Transmissie door tranen, zweet, urine, ontlasting, of druppelkernen zijn ook niet waarschijnlijk. HBV is een sterk organisme en kan zeven dagen overleven op omgevingsoppervlakken in bloed of lichaamsvloeistof zichtbaar of onzichtbaar als in microscopische deeltjes van gedroogd bloed aanwezig op gedeelde huishoudelijke artikelen zoals nagelknipper, tandborstels, metalen nagelvijlen, doorboorde Lichaam Sieraden en andere scherpe items., Een persoon die geïnfecteerd is met HBV kan de infectie overdragen aan anderen die nog niet eerder de hepatitis B-vaccinatiereeks hebben voltooid of die immuniteit ontwikkelden voor een acute HBV-infectie.
nadat HBV in het lichaam komt, dringt de bloedstroom binnen en beschadigt het de levercellen. Ontsteking en littekenvorming van de lever treedt op en interfereert met het vermogen van de lever om goed te functioneren., Symptomen kunnen zijn:
- vermoeidheid
- verlies van eetlust
- misselijkheid
- abdominaal ongemak
- donkere urine
- kleikleurige stoelgang
- gewrichtspijn
- gele huid of geelverkleuring van het oogwit (geelzucht)
veel mensen hebben geen merkbare symptomen met een HBV-infectie en voelen zich prima, zelfs bij ernstige leverbeschadiging gebeurt. Ongeveer de helft van de geïnfecteerde volwassenen vertonen symptomen. Kinderen hebben zelfs minder kans dan volwassenen om symptomen te ontwikkelen, zelfs wanneer de leverschade aanhoudt., Alleen een bloedtest kan uitwijzen of je al dan niet geïnfecteerd bent. Het is belangrijk om met uw arts te praten over testen. Het is uiterst belangrijk als u zwanger bent of overweegt een baby te krijgen. Een op de 20 mensen in de Verenigde Staten zal besmet raken met HBV enige tijd tijdens hun leven. Het risico is hoger als je ouders zijn geboren in Zuidoost-Azië, Afrika, het Amazonegebied in Zuid-Amerika, de eilanden in de Stille Oceaan of het Midden-Oosten, omdat hepatitis B-infectie voorkomt in deze gebieden.
Hepatitis B-vaccin is beschikbaar voor de preventie van HBV-infectie., De meest gebruikte hepatitis vaccinatie bestaat uit drie intramusculaire injecties. Voor een optimale ontwikkeling van beschermende antilichamen dient de tweede dosis 1 maand na de eerste dosis te worden toegediend en de derde dosis 6 maanden na de eerste dosis en ten minste 8 weken na de tweede dosis. Voor meer informatie en schema ’s over het hepatitis B-vaccin, zie de volgende Centra voor ziektebestrijding en-preventie Nationale immunisatie-informatie:
- vaccinatieschema’ s voor volwassenen
- vaccinatieschema ‘ s voor kinderen.,
Er zijn geen geneesmiddelen beschikbaar voor recent verworven (acute) HBV-infectie. Er zijn echter antivirale geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van bepaalde mensen die niet herstellen van de acute infectie en gaan chronische HBV-infectie te ontwikkelen. Antivirale medicijnen zijn geen remedie; ze zijn ontworpen om het virus te bestrijden en levercomplicaties te verminderen.