„idź naprzód bez strachu, duszo chrześcijańska, bo masz dobrego przewodnika na swoją podróż. Idź naprzód bez strachu, bo ten, który cię stworzył uświęcił Cię, zawsze cię chronił i kocha cię jako matkę.”- Święta Klara, na łożu śmierci w 1253 r.
Święta Klara urodziła się w 1193 R. w Asyżu w rodzinie szlacheckiej. Przed narodzinami jej matka otrzymała znak, że jej córka będzie jasnym światłem Boga na świecie., Już jako dziecko była bardzo przywiązana do rzeczy Bożych, żarliwie modląc się, pobożnie odwiedzając Najświętszy Sakrament i okazując czułą miłość do ubogich.
kiedy miała 18 lat, usłyszała kazanie św. Franciszka na rynku w czasie Wielkiego Postu i od razu wiedziała, że Bóg chce, aby się jemu poświęciła. Następnego wieczora Klara opuściła swój dom w nocy, pobiegła spotkać się ze św. Franciszkiem i jego towarzyszami w kościele, w którym przebywali, i podzieliła swoje pragnienie podążania za nim w jego stylu życia., Przyjął ją, dał jej swoją tunikę, odciął jej złote zamki i wysłał do klasztoru benedyktynów, ponieważ nie mogła zostać z braćmi. Wkrótce dołączyła do niej młodsza siostra Agnes i oboje musieli oprzeć się presji ze strony rodziny, aby wrócić do domu.
Kiedy Klara miała 22 lata, św. Franciszek umieścił ją w małym domu obok klasztoru i uczynił jej przełożoną, stanowisko, które powinna pełnić przez następne 42 lata swojego życia, aż do śmierci.,
biedne Klaryski, jak wiadomo, wiedziały niezwykle surowe życie jak na ówczesne kobiety, chodząc boso po mieście, błagając o jałmużnę, nosząc wory i żyjąc bez żadnego dobytku, całkowicie zależnego od tego, co im dano. Ale nacisk na ich życie był, i nadal jest, kontemplacja.
wiele młodych szlachetnych kobiet porzuciło wszystko, co było im potrzebne, aby przyjąć ubogi habit Klary, a zakon szybko się rozwijał, a domy powstawały w całych Włoszech, z których wszystkie wzięły św. Klarę za wzór i inspirację.,
reputacja Klary za świętość była taka, że sam papież przyszedł na jej łożu śmierci w 1253, aby dać jej rozgrzeszenie, i chciał ją kanonizować natychmiast po jej śmierci, ale został poinformowany przez swoich kardynałów czekać.
Claire zmarła w absolutnym spokoju, mówiąc do jednego z braci u jej boku ” drogi bracie, od tego czasu przez jego sługę Franciszka poznałem łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, nigdy w całym moim życiu nie znalazłem żadnego bólu ani choroby, która mogłaby mnie niepokoić.”
została kanonizowana w 1255 roku, dwa lata po jej śmierci.