dieta człowieka zmieniła się znacznie w ciągu ostatnich 100 lat. jedną z uderzających zmian jest ogromny wzrost tłuszczu w diecie., Pod względem jakości zwiększyliśmy spożycie nasyconych kwasów tłuszczowych (SFA), 1 kwasu linolowego (LA) i trans-kwasów tłuszczowych, jednocześnie ze zmniejszonym spożyciem (n-3) kwasów tłuszczowych. Ten ostatni obejmuje zmniejszone spożycie żywności bogatej w kwas α-linolenowy (ALA) oraz mniejsze spożycie długołańcuchowych kwasów PUFA serii (n-3), tj. eikozapentaenowych (EPA) i dokozaheksaenowych (DHA), zwłaszcza z ryb (1)., Te zmiany w diecie i inne zmiany środowiskowe są uważane za jedną z głównych przyczyn szybkiego rozwoju chorób przewlekłych związanych z dietą (2), w tym chorób układu krążenia (CVD) w ubiegłym wieku. Nasza genetyczna konstytucja raczej nie nadąża za zmieniającą się dietą. Dzisiejsze nawyki żywieniowe nie są więc takie same jak te, na których opierają się nasze geny (2). Powrót do podstaw może być wskazany, ale niestety nie mamy rzetelnej wiedzy o starożytnej diecie, na której wyewoluowały nasze geny., W tym badaniu literatury staramy się ustalić, czy LC(n-3)P, a zwłaszcza DHA, są niezbędne.
metabolizm i funkcja niezbędnych kwasów tłuszczowych (EFA).
macierzyste niezbędne kwasy tłuszczowe (EFA), LA i ALA nie mogą być syntetyzowane w organizmie człowieka i dlatego są niezbędnymi składnikami naszej diety. Zarówno LA, jak i ALA mogą być przekształcane przez wydłużenie łańcucha, desaturację i skrócenie łańcucha do ich odpowiednich długołańcuchowych metabolitów, zwanych łącznie LCP (≥20 atomów węgla i ≥3 wiązania podwójne)., Najważniejszym LCP z serii (n-6) kwasów tłuszczowych jest kwas arachidonowy (AA), podczas gdy EPA i DHA są głównymi LC(n-3) P. LCP może również pochodzić z diety. Wysoka zawartość występuje w mięsie (AA) i rybach (EPA, DHA). AA i DHA są szczególnie obfite w mózgu i siatkówce. Zarówno LCP, jak i ich macierzyste prekursory mogą służyć do wytwarzania energii, ale LCP są stosunkowo chronione przed β-oksydacją w porównaniu z ich rodzicami. AA i DHA są ważnymi budulcami lipidów strukturalnych., LCP w fosfolipidach przyczyniają się do właściwości membrany, takich jak płynność, elastyczność, przepuszczalność i modulacja wiązania membrany. DHA w siatkówce i błonach postsynaptycznych ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania osadzonych białek, tj. rodopsyny dla widzenia i receptorów postsynaptycznych dla neuroprzekaźnictwa. AA, EPA i kwas dihomo-γ-linolenowy (DGLA), uwolnione z błonowych fosfolipidów, są prekursorami krótkotrwałych, silnie działających hormonów regulacyjnych zwanych łącznie eikozanoidami. Odgrywają one ważną rolę w reakcjach zapalnych, kontroli ciśnienia krwi i agregacji płytek krwi., Eikozanoidy z grupy AA biorą udział w zwężaniu naczyń/agregacji płytek krwi( TxA2), hamowaniu rozszerzania naczyń/agregacji płytek krwi (prostaglandyny I2), zapaleniu oraz chemotaksji i adhezji leukocytów. EPA i DGLA konkurują z AA o syntezę eikozanoidową. Eikozanoidy EPA (np. PGI3) i DGLA są na ogół słabsze i mogą w ten sposób zmienić równowagę w kierunku atenuowanego zapalenia, agregacji płytek krwi i skurczu naczyń krwionośnych. PUFA, LCP i ich pochodne cieszą się coraz większym zainteresowaniem jako modulatory ekspresji genów („interakcja dieta-Gen”)., Są to na przykład ligandy receptorów aktywowanych przez proliferatory peroksysomów (PPAR) (3) i supresory białek wiążących element regulacyjny sterolu (4). Są to jądrowe czynniki transkrypcyjne na skrzyżowaniu kontroli metabolicznej, homeostazy cholesterolu i zapalenia. PPAR-β / δ jest zaangażowany w wzrost i rozwój (5).
dowody z regulacji statusu AA i DHA.
w przeciwieństwie do AA, nasz status DHA wydaje się raczej wrażliwy na wahania spożycia dietetycznego., Zarówno zawartość AA w mleku krążącym, jak i w mleku ludzkim podlega stosunkowo małym międzyindywidualnym zmianom biologicznym, ale międzyindywidualne różnice zarówno EPA, jak i DHA należą do najwyższych (6,7). Weganie i wszystkożercy mają niewielką różnicę w statusie AA, ale znacznie różni się statusem DHA (6)., Dane te są zgodne z badaniami suplementacyjnymi AA (8-10) i DHA (11-13), z których wynika, że zawartość AA wolnych od osocza kwasów tłuszczowych, trójglicerydów osocza, płytek krwi, erytrocytów, tkanki tłuszczowej i mleka nie jest łatwo zmieniana, ale spożycie ryb lub suplementów oleju rybnego łatwo zwiększa zawartość EPA i DHA w różnych przedziałach, w tym w mleku. W niektórych komórkach (np. erytrocytach) AA łatwo zastępuje się LC (n-3)P (12). Jednak komórki, w których AA wydaje się pełnić ważne funkcje, są wyjątkowo odporne na zastępowanie AA., Nadwyżki AA i DHA rozkładają się różnie między klasami lipidów w organizmie. EPA i DHA mogą być włączone zarówno do fosfolipidów, jak i trójglicerydów tkanki tłuszczowej (12), ale jest to znacznie mniej istotne w przypadku AA (10). Nadmiar AA Znajduje się w fosfolipidach, jako AA lub jego produkt wydłużenia łańcucha 22:4 (n-6) kwasu tłuszczowego (10)., Przechowywanie AA w fosfolipidach, a nie trójglicerydach, może uchronić nas przed nieuregulowanym uwalnianiem wolnego AA przez aktywność lipazy wrażliwej na hormony i rzeczywiście zawartość AA wolnych kwasów tłuszczowych w osoczu jest tylko nieznacznie zmieniona po suplementacji AA (10).
w przeciwieństwie do łatwości, na jaką wpływ ma spożycie DHA, stało się jasne, że ludzie są raczej ubogimi syntezatorami DHA., Pojęcie to pochodzi z badań wykazujących, że:
-
większa zawartość LCP u płodu niż w krążeniu matki sugeruje, że natura wyznaczyła główną rolę dla transportu przezczołowego i w mniejszym stopniu syntezy LCP u płodu.
-
słaba konwersja oznaczonego ALA do DHA, ale nie do EPA i jej produktu wydłużenia 22:5(n-3), u młodych mężczyzn, ale lepsza konwersja do DHA u kobiet w wieku rozrodczym (16-18) sugeruje, że Maszyny do syntezy DHA stają się nieco regulowane w warunkach wysokiego zapotrzebowania na DHA.,
-
związek między stanem LCP u płodu i matki a zmniejszeniem zapasów zapasów u matki w czasie ciąży i laktacji sugeruje, że dieta matki powinna zawierać większą zawartość LCP (19).
-
status LCP u noworodków otrzymujących formuły z LA i ALA, ale nie z LCP, jest niższy w porównaniu z odpowiednikami otrzymującymi mleko ludzkie lub formuły z LCP (20,21).
-
Dominująca β-oksydacja podawanego doustnie stabilnego izotopowo macierzystego EFA jest przeciwna dominującej inkorporacji tkankowej podawanego doustnie LCP (22-24).,
-
obserwowano niezdolność suplementów diety ALA do zwiększenia statusu DHA u wegan pomimo ich niskiego wyjściowego statusu DHA (25).
-
wysoce zwiększona EPA i jej produkt wydłużenia, 22:5(n-3), z DHA w zakresie odniesienia, następuje po podaniu 12 g etylo-EPA dziennie przez 16 mo (14).
wydaje się, że status AA ciała jest dobrze regulowany w odniesieniu do wielkości i bezpieczeństwa formularza przechowywania AA. Tak nie jest w przypadku DHA, a także konwersja ALA do DHA przebiega z trudem., Poziom trudności sprowadza się do konwersji 22:5(n-3) na DHA. Pojawia się koncepcja, że przynajmniej niektóre LCP mogą być warunkowo niezbędne dla ludzi, lub być może niezbędne, jak u Obligatariusza mięsożernego kota. Niektórzy z nas, podobnie jak Inuici, mogą mieć jeszcze większe trudności z syntezą LCP ze względu na długotrwałą, głównie mięsożerną dietę (26). Konsekwentnie wysokie spożycie LCP przez naszych przodków hominidów mogło wykluczyć potrzebę zachowania wysoce wyrafinowanej maszyny ekspresji genów kodujących enzymatyczną konwersję ALA do DHA., Innymi słowy, nie byłoby potrzeby regulowania poziomu DHA, gdyby nasza starożytna dieta była konsekwentnie bogata w DHA.
dowody z naszej domniemanej starożytnej diety.
porównania sekwencji DNA wskazują, że rozbieżność linii ludzkich i goryli sięga 8,3-10,1 mln lat, a ostatnia rozbieżność z wielkimi małpami miała miejsce u szympansa około 5,8-7,1 mln lat temu (27). Różnice między genomami człowieka i szympansa szacuje się jednak na nie więcej niż 1,24% (28)., Wśród najbardziej zauważalnych konsekwencji tych różnic genomowych są nasza wyprostowana postawa i mniej obfite włosy, ale także wielkość naszej czaszki trzymającej mózg około 1300 g w porównaniu z odpowiednikiem 450 g u szympansa. Badania szczątków kopalnych naszych przodków hominidów wskazują, że podczas tej ewolucji nasza dieta znacznie się zmieniła., Rozmiar i zęby szczęk hominidów stały się bardziej typowe dla mięsożerców i wszystkożernych, podczas gdy początkowo duża piramidalna Klatka piersiowa, charakterystyczna dla zakwaterowania dużych jelit, głównie wegetariańskich naczelnych, stopniowo zmieniała się w bardziej Cylindryczny kształt, który zwykle otacza mniejsze jelita mięsożercy. Konserwowane kości rzeźnych zwierząt, jak również analiza izotopowa kości hominidów, potwierdzają twierdzenie, że podczas ewolucji nasza dieta musiała się zmienić z głównie wegetariańskiej na dietę wszystkożernego (29).,
nie jest jeszcze jasne, co umożliwiło nam Rozszerzanie naszych mózgów podczas ewolucji. Około 60% suchej masy mózgu to lipidy, A AA i DHA należą do najobficiej występujących kwasów tłuszczowych fosfolipidów mózgowych (30). Rodzi to pytanie, w jaki sposób udało nam się sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na LCP. Przyszłe Wyjaśnienie 1,24% różnicy naszego genomu z genomem szympansów bez wątpienia dostarczy nam przynajmniej części odpowiedzi, a wiele genów kandydujących, zaangażowanych w transport, Wiązanie lub metabolizm LCP, zostało już postulowanych (29)., Jeśli chodzi o pochodzenie LCP, nie ma wątpliwości, ponieważ pochodzą one bezpośrednio z diety lub są syntetyzowane z LA lub ALA. Jak wspomniano powyżej, dominujące wyprowadzenie z syntezy wydaje się mało prawdopodobne, ale jeśli potrzebujemy LCP z diety, co jedli nasi przodkowie, aby wesprzeć wzrost mózgu od 450 do 1300 g. afrykańskie hominidy od dawna są uważane za myśliwych-zbieraczy, którzy uzyskali wiele swojego pokarmu z otwartej sawanny. Mięso ze zwierząt sawanny jest słabym źródłem DHA, ale mięso sawanny ma wyższy stosunek (n-3)/(n-6) w porównaniu ze zwierzętami domowymi (31)., Polowanie na sawanny nie jest jednak łatwe nawet przy użyciu nowoczesnych narzędzi. Polowanie na hominidy na tym etapie ewolucji człowieka posiadałoby niewyobrażalne złożone funkcje poznawcze do planowania, śledzenia, koordynowania i komunikacji (29). Bardziej prawdopodobne jest, że żyły na obrzeżach jezior i rzek lub nad brzegiem morza, ponieważ tam odkryto większość ich szczątków i narzędzi. Przykłady tych lokalizacji można znaleźć we Wschodnioafrykańskiej Dolinie Ryftowej, np. jezioro Turkana w dzisiejszej Kenii (np.,, „Turkana boy”, „Homo erectus”), ale także w południowoafrykańskim Przylądku i Środkowoafrykańskim basenie Czadu (32). Z tych gniazd lęgowych nowego gatunku hominidów mogły rozprzestrzenić się w co najmniej trzech falach „poza Afrykę”, aby skolonizować cały świat (33). „Być może będziemy musieli wymienić obraz naszych afrykańskich przodków od odważnego myśliwego, który przynosi do domu dzikie bestie, aby rzeźnić je kamiennymi narzędziami, na obraz rybaka, który wędruje po spokojnych jeziorach i wraca do domu z łatwo złowionymi rybami, jajami ptaków morskich, mięczakami i innymi morskimi pokarmami” [34]., Wiele ryb z tropikalnych ciepłych wód, w tym te w jeziorach Nyasa i Turkana (31), są bogatymi źródłami AA i DHA, w przeciwieństwie do ich bogatych w EPA i DHA odpowiedników z bardziej północnych klimatów.
biorąc pod uwagę, można sobie wyobrazić, że jesteśmy biednymi syntezatorami DHA i że starożytna dieta była bogata w LC(n-3)P, ale to nie musi oznaczać, że wyższe LC(n-3)P byłyby potrzebne, aby zapobiec wszelkim współczesnym negatywnym skutkom. Niska szybkość syntezy LC (n-3)P może nadal zapewniać nam wystarczający status LC (n-3)p., To, czy tak się dzieje, powinno być określone na podstawie obserwacji epidemiologicznych i badań interwencyjnych.
dowody z epidemiologii i randomizowanych badań kontrolowanych.
niskie spożycie (n-3), Stan (n-3) lub stosunek kwasów tłuszczowych (n-3)/(n-6) są epidemiologicznie związane z CVD, zaburzeniami zapalnymi oraz chorobami psychicznymi i psychiatrycznymi, takimi jak zaburzenia deficytu uwagi, dysleksja, demencja (poporodowa) depresja i schizofrenia (35-38)., Dane epidemiologiczne nie mogą dostarczyć nam dowodu przyczynowości, ale pierwsze wyniki randomizowanych interwencji były przekonujące i wiele z nich prawdopodobnie nastąpi. Wtórne badania prewencyjne z ALA we Francji (39) i olejem rybnym we Włoszech (40) wskazują na zmniejszoną śmiertelność z powodu CVD (zwłaszcza arytmii serca), podczas gdy podawanie etylo-EPA pacjentom z depresją jednobiegunową zmniejsza skalę depresji Hamiltona (41). Analogiczne relacje nie zostały jak dotąd wykazane u osób spożywających dietę wegetariańską o niskiej zawartości LC (n-3)p., Pacjenci ci mają o 24% mniejsze ryzyko choroby niedokrwiennej serca, ale nie innych przyczyn śmiertelności, w porównaniu z wszystkożernymi odpowiednikami. Uważa się, że różnica ta wynika głównie z wyższego spożycia owoców i warzyw, mniejszego palenia tytoniu i większej aktywności fizycznej (42). Nie wiadomo, czy zwiększone spożycie LC (n-3)P zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych lub innych chorób, chociaż wykazano, że zmniejsza ich wysoką agregację płytek krwi oraz stosunek cholesterolu całkowitego do cholesterolu HDL i cholesterolu LDL do cholesterolu HDL (43,44).,
niskie spożycie LC(n-3)P w okresie noworodkowym jest przyczynowo związane z (przemijającym) nieoptymalnym rozwojem neurologicznym. Mleko ludzkie zawiera LCP, podczas gdy Klasyczne formuły dla niemowląt nie. Zarówno okres wewnątrzmaciczny, jak i noworodkowy charakteryzuje się dużymi potrzebami LCP, a istnieją biochemiczne dowody na to, że potrzeby te nie mogą być w pełni zaspokojone przez syntezę LCP noworodków z LA i ALA (45,46). LCP może zatem być warunkowo niezbędne we wczesnym okresie poporodowym, gdy mózg osiąga najwyższe tempo wzrostu., Jest to poparte licznymi randomizowanymi, kontrolowanymi badaniami z preparatami dla wcześniaków i niemowląt z lub bez LCP, z wykorzystaniem mleka ludzkiego jako punktu odniesienia. Badania te wykazały, że formuła bez LCP powoduje biochemicznie udokumentowany niski stan LCP w różnych przedziałach ciała, w tym mózgu, i że formuły wzbogacone LCP zwiększają poziomy LCP, aby osiągnąć poziom niemowląt karmionych piersią., Różnice biochemiczne pokrywają się z różnymi etapami rozwoju neurorozwojowego, zwłaszcza u wcześniaków, w ciągu pierwszych czterech miesięcy po urodzeniu, jak wykazały różne testy rozwoju wzrokowego, percepcyjnego, poznawczego i motorycznego (45,48). Helland et al. (49) odnotowano wyższe IQ w wieku 4 lat u noworodków urodzonych w okresie ciąży i laktacji, uzupełnione LC(n-3)p. Forsyth et al. (50) stwierdzono niższe ciśnienie krwi (w szczególności ciśnienie rozkurczowe)w wieku 6 lat u niemowląt karmionych LC(n-3)P + LC(N-6) p podczas 1.4 mo życia., Obecnie istnieje konsensus co do dodawania LCP do formuł wcześniaków (20). Suplementacja LCP formuł dla niemowląt urodzonych o czasie zyskała coraz większe poparcie, a różne komitety żywieniowe wydały zalecenia dotyczące zawartości LCP formuł pochodzących ze składu kwasów tłuszczowych mleka ludzkiego jako standardu., Ponieważ zawartość DHA w mleku ludzkim jest niewielka poza jego zawartością w diecie matki, a także z powodu niskiej zawartości (n-3) kwasów tłuszczowych i(n-3)/(n-6) kwasów tłuszczowych w obecnej diecie zachodniej, można zakwestionować, czy współczesna zawartość DHA w mleku ludzkim może służyć jako norma.
ludzie są ubogimi syntezatorami DHA, prawdopodobnie ze względu na ich LC(n-3)P-obfita dieta antyczna., Zmiany żywieniowe w minionym stuleciu obniżyły Stan (n-3) do aktualnego stanu niedoboru subklinicznego, który jest epidemiologicznie związany z CVD, zaburzeniami zapalnymi, chorobami psychicznymi i psychiatrycznymi oraz nieoptymalnym rozwojem neurodevelopment. Najsilniejsze dowody pochodzą z randomizowanych kontrolowanych badań z LC (n-3)P, wykazujących zmniejszoną śmiertelność z powodu CVD, poprawę rozwoju neurodoperacji noworodków i niższe ciśnienie krwi w późniejszym życiu. Mając te badania jako dowód, wnioskujemy, że DHA jest prawdopodobnie niezbędny.,div>
cardiovascular disease
dihomo-γ-Linolenic acid
docohexaenoic acids
essential fatty acids
Eicosapentaenoic acids
linoleic acid
long-chain pufa
peroxisome proliferator activated receptor
saturated fatty acids